من یک جای دیگه گفتم این ژاپنی ها یا فرازمینی اند یا باهاشون در ارتباط اند ، از وسایلی که می سازند یا فناوری که بهش رسیدند بگیر تا به ساخت این چنین سریال هایی برسید ، اینم از اولش فکر کردم از اون سریالای تینیجر پسند هستش و فقط چند تا جلوه های ویژه الکی و یکم هیجان داره ، ولی بعدش به شدت شوکه شدم . چند سال بود که سریالی به این سطح بالا ندیده بودم ، توضیح این که در این سریال چه اتفاقاتی می افته سخته فقط بگم ابعاد زیادی از زندگی آدما رو دربرمیگیره و فقط بحث سرگرمی صرف نیست ، بحث چالش کشیدن خیلی از بحث های فلسفی و روانشناسی هستش . در کل حتما ببینید ، با حوصله ببینید و تا آخر صبر کنید که شگفت زده می شوید.

فقط اون پیرزنه که شوهر زن سیاه پوسته هست وحاضره برای رسیدن به عشقش هرکاری بکنه ! ای خدا چه وضعشه !؟ به قول رضا صادقی واستا دنیا ، من میخوام پیاده شم :(((

یک سم خالص که روح و روانتون رو به هم میریزه ، فکر کنم به خاطر نیاز شدید عربستان در سال های آینده به کارگر به خاطر پروژه های زیاد عمرانی ، هندوستان پیش دستی کرده و این فیلم رو ساخته تا مردمش تو فکر کارگری برای عربستان نباشند ولی به نظرم زیادی هندیش کرده و اینقدر آش شور شده که دیگه قابل استفاده نیست.

توی فیلم و سریال های کره ای ، بازیگران خیلی خوب بلدند با حالات مختلف چهره ، احساسات درونی خودشون رو نشون بدن و برای همین با مخاطب خیلی خوب ارتباط برقرار می کنند و حالا اگر فیلم نامه هم مثل همین کار قوی باشه تبدیل میشه به یک شاهکار که لحظات خوبی رو برای مخاطب رقم میزنند.

حس میکنم از سطح درک من خیلی بالاتر بود ، شاید چند سال دیگه اگه عمری بود بفهمم ویکتور کی بود ، ولی در کل خیلی سریال عمیقی هستش و به نظرم ارزش چند بار نگاه کردن در زمان های مختلف رو داره .

آره درسته ، ولی خب سریال روان شناختی اینقدر بیننده و دنبال کننده نداره که بخواد تاثیرگذار باشه ، همین الان from توی تورنت و سایت های جهانی بیشترین دانلود رو داره ، پس یعنی تونستن قدم اول ، بیننده رو جذب کنند و توی قدم های بعدی سیاست های خودشون رو قرار میدن ، که برای این سریال به نظرم سیاست بدی نیست ، بشر داره به سمت تنهایی پیش میره و میخوان بگن که در هر شرایطی آدم احتیاج به گفت و گو و ارتباط با هم نوع داره و تنهایی نمی تونه کاری از پیش ببره و آموزش هنر گفت و گو هم خودش یک داستان جداست که توی این سریال خیلی خوب و با جزئیات بهش پرداخته شده ، کلا الان فیلم و سریال های جدید به سمت گفتگو محور دارند پیش میرن که یک چیز طبیعیه و میخوان نسل جدید با این همه پیشرفت تکنولوژی و شبکه های اجتماعی دچار خلا عاطفی نشه و ارتباط چشم در چشم رو از یاد نبره

یکی از نکات جالب فصل سوم این هست که قسمت مکالمه خیلی زیاده که برای یک فیلم ترسناک کمی عجیبه ، ولی اگه با حوصله نگاه کنید متوجه میشید توی هر بحثی حق با هر دوطرف هست یعنی بحث بیهوده نیست دارند در ضمیرناخودآگاه مخاطب آموزش گوش کردن به طرف مقابل رو میدن حتی اگه حق با شما باشه ، حتی اگر شرایط خیلی سخت باشه ، اگر شما توی زندگی به فضای سیاهی رسیده باشید که قدرت هیچ حرکتی به هیچ سمتی نداشته باشید و این رو تجربه کرده باشید ، ارزش بعضی دیالوگ ها رو خیلی خوب درک میکنید ، در کل من که از فصل سه خیلی دارم لذت میبرم به نظرم به یک بلوغ خوبی رسیده و مشخصه زیر نظر استادان جامعه شناس ساخته شده.

خوب بید ، مثل خواب بید.

تام هاردی چقدر یک دفعه پیر شده ، این قافله عمر عجب بد میگذرد.

اولش فکر کردم چرت و پرته ، بعد یکم که داستان جلوتر رفت دیدم چقدر خوب شد . سکانس های احساسی و غم انگیزش خیلی تاثیرگذار بود و آدم رو یاد دلتنگی هاش میندازه . در ضمن سعی کنید دوبله ببینید این یکی دوبله خیلی خوبی داشت و از زبان اصلیش بهتر بود.